相看游子悲春尽，何限才人泣路穷

夕阳行色怅孤蓬，大海家林挂树丛。
芳草不堪吴塞绿，飞花犹恋越台红。
相看游子悲春尽，何限才人泣路穷。
明到钱塘潮落后，书邮频寄北来鸿。